KÖYÜMÜZÜN TARİHÇESİ Köyümüzün Tarihçesi (DÜVENLİ KÖYÜ) Bursanın Keles İlçesinin şirin bir dağ köyüdür. İlçenin en doğusunda Kütahyanın Domaniç ilçesi sınırındadır. İlçeye 52 km uzaklıktadır. Köyümüz, H 937/M l530 tarihli Muhasebe defterinde Atranos kazasına bağlı olarak kayıtlıdır. Ayrıca, 1908 salnamesindeki mülki taksimatta, 1925 Yunan Fecayii köyler listesinde ve 1927 Salnamesindeki köyler haritasında (Döğenli olarak) Atranos kazasına bağlıdır. İç İşleri Bakanlığının 1933 tarihli "Köylerimiz" adlı yayınında ise (Düğenli olarak) yine Orhaneli'ye kayıtlı bulunmaktadır. 1953 yılında Kelesin ilçe olmasından dolayı Keles'e bağlanmıştır. Köy sakinlerinin Anadoluya ilk yerleşen Türk boylarından Kayı boyu mensubu, Karakeçili kolu yörüklerinden olduğu tahmin edilmiktedir. Bölge fethedilmeden önce 13.yy sonlarından itibaren Türkler tarafından yerleşmeye açılmıştır. Geyikli Baba tarafından yapılan fetihlerden sonra bölge yerleşime açıldığı ve Türkler geldiğinde Bizans yerleşimleri kısmen ortadan kalkmış yada kalelere çekilmiş vaziyette bulunmakta idi. Türkler buraya geldiklerinde Ören şeklinde buldular. Bu nedenle buralarda kurulan köy isimlerinin bir kısmı Ören ismi ile başlar yada biter. Belenören, Örencik, Pelitören,Issızören v.s gibi. İlk gelen bu göçebe Türk toplulukları genellikle bu ören yerlerinin yakınlarına yerleşti.Buralarını bir taş ocağı yada malzeme kaynağı olarak kullandılar.Ayrıca su, yol, arazi gibi önceki dönemden kalan şebekelerden yararlandılar. Bu köylere Manav köyü denilmesinin sebebi de budur. Köy halkının 10 yıl öncesine kadar yazları yayla da kışları köyde olarak sürdürdükleri yaşam tarzı da yörük köyü olduklarının delilidir. Eski (tarihi) kıyafetlere bakıldığında ise yörük külltürünü yansıttığı bir gerçektir.

Köyümüzün adı eskiden harman sürmekte kullanılan düvenden gelmektedir. Köyde düven ticaretinin çokca yapılmasından dolayı bu adı aldığı söylenmektedir. Köyün yaşlılarının anlatımına göre daha önceleri köy Boyalı mevkisinde bulunmakta olup yazın sıcak oluşu ve bu sıcaklar dan dolayı Boyalı mevkisinde yılanların çoklu sebebiyle şu an ki yerleşim yerine taşınmıştır. Köyün doğusunda Sarıot batısında Hereke (Çayören) güneyinde Kızılçukur ve kuzeyinde Kocakovaçık bulunmaktadır. Köyün geçim kaynaklarının başında hayvancılık ve orman gelmekte iken son senelerde çilek ön plana çıkmıştır. 2004 yılında köyde 100 ton çilek satışı gerçekleşmiştir. Bunun yanında köylü kendi ihtiyaçlarını karşılaya bilecek kadar buğday, patetes soğan, fasülye, meyve ve sebze yetiştirmektedir. Köyde bescilik de yapılmaktadır. Orman köyü olmasından dolayı orman ürünlerinde de geliri bulunmaktadır. Birkaç sene öncesine kadar açık olan peynir mandırası süt yetersizliği ve şehre uzaklıktan dolayı kapanmıştır. Köymüz Şuan 80 hane çivarında olup son 10 yılda çok büyük göç vermiştir. Şehre uzak olması ve diğer nedenler göç etmenin başlıca unsurlarıdır. Gençler iş imkanları açısından çoğunlukla Bursa'ya göç etmiş durumdalardır. Şu an köyde Sadece yaşlı ve orta yaş sahibi insanların kaldığı söylenebilir. Bu gün itibariyle Bursa da yaklaşık 200 hane İnegölde 15 hane, Tavşanlı 6 hane, Ankara 10 hane, İstanbul 1 hane olarak yaşayan köylülerimiz bulunmaktadır. Bursa ve Diğer illerde yaşayan köylülerimiz aralarıdaki bağları kaybetmemişler. Nişan, düğün, ve cenaze gibi durumlarda bir birlerine destek olmaktadırlar. Ancak şu ana kadar dernekleşme adına gözle görülebilir bir ilerleme sağlanamamıştır.

DUVENLİ